Prowadzący dr Jacek Dojlidko – aktor Białostockiego Teatru Lalek, laureat nagród na festiwalach w kraju i zagranicą; wykładowca w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku; juror w wielu konkursach recytatorskich i teatralnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych, instruktor warsztatów artystycznych dla wszystkich grup wiekowych w kraju i zagranicą.
Idea Proces kształcenia w temacie Współczesne formy lalkowe jest próbą zapoznania uczestników ze specyfiką teatru plastyki i materii. Głównym celem jest nabycie umiejętności zbudowania wypowiedzi teatralnej o zamkniętym przebiegu dramaturgicznym na dowolnie wybrany temat, używając środków wyrazu, obecnych we współczesnym teatrze Działania te mają na celu uświadomienie procesu budowania postaci scenicznej w kontekście całego przedstawienia, jak także znalezienie odpowiedniej formy plastycznej i konwencji teatralnej do podjętego tematu. Praca będzie miała charakter otwartych ćwiczeń dających możliwość poznawania, eksperymentowania i wymiany doświadczeń uczestników w obrębie możliwości ekspresji szeroko rozumianej współczesnej, ożywionej formy teatralnej. Proces dydaktyczny stanowi w dużej mierze preludium do samodzielnej pracy i wypowiedzi artystycznej.
Harmonogram działań
Etap I- wykład
Omówienie kondycji współczesnego teatru formy w oparciu o dokonania twórców krajowych i zagranicznych.
Etap II – ćwiczenia
Zajęcia praktyczne rozpoczną się od prezentacji budowy (konstrukcji) i sprawności technicznej różnych rodzajów form teatralnych:
- a) porównanie form klasycznych i współczesnych
- b) omówienie ich podobieństw i różnic
- c) odszukanie możliwości animacyjnych przypisanych danej technice
- d) dopasowanie pod względem konstrukcyjnym i plastycznym
Kolejnym etapem będzie budowanie sytuacji w przestrzeni scenicznej zaproponowanej przez uczestników. Zakomponowanie przestrzeni za pomocą elementów scenograficznych oraz dokomponowanie się w stworzony układ w wariancie statycznym i dynamicznym. Celem tego zadania będzie nabycie umiejętności tworzenia przestrzeni scenicznej “przyjaznej” aktorowi oraz świadome i swobodne odnalezienie się w nieprzewidzianych sytuacjach – umiejętność improwizacji. Położony zostanie szczególny nacisk na istotną rolę plastyki w teatrze formy. Będzie to część warsztatu nawiązująca do zajęć scenograficznych. Ta forma pracy pozwoli na wymianę doświadczeń i inspiracji oraz łączenie ze sobą wiedzy z różnych dziedzin, będących składowymi sztuki teatralnej.
Oprócz powyższego na program zajęć złożą się improwizacje na zadane tematy, z pogranicza pantomimy i tańca. Staną się one pretekstem do wyrażania emocji poprzez ekspresję ruchową oraz posłużą jako wstęp do wprowadzenia elementów gry aktora w masce i budowania postaci poprzez zasady gestyczne. W efekcie ćwiczenia te posłużą do powstania zdarzeń scenicznych opartych na mikrokonflikcie, a powstałe etiudy będą punktem wyjścia do zapoznania uczestników ze specyfiką budowania prostych scen opartych na dialogu z partnerem bez użycia tekstu. Zajęcia w grupie mają na celu uświadomienie uczestnikom, że współczesny teatr formy to teatr lalek, przedmiotu, tańca, pantomimy, maski oraz szeroko pojętych form ożywionych.