Cel główny programu:

ograniczenie liczby niebezpiecznych zdarzeń z udziałem dzieci

Cele  pośrednie programu:

 zapoznanie z elementarnymi zasadami bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym z jednoczesnym wyposażeniem najmłodszych uczestników ruchu drogowego w elementy odblaskowe,

 kształtowanie u dzieci prawidłowych postaw i nawyków sprzyjających unikaniu zagrożeń,

 nauka szybkiego i efektywnego reagowania w różnych sytuacjach zagrożenia,

 kształtowanie u dzieci potrzeby zwracania się o pomoc do policjanta lub innego pracownika służb mundurowych (np. strażaka lub strażnika miejskiego), a tym samym kształtowanie postawy zaufania do funkcjonariuszy,

 podniesienie poziomu wiedzy nauczycieli, rodziców i opiekunów dzieci nt. zasad zapewnienia bezpieczeństwa podopiecznym oraz sposobów udzielania pomocy dzieciom w różnych sytuacjach

Realizacja w/w celów jest włączona w realizację programu wychowania przedszkolnego. Zgodnie z dydaktyczną zasadą rozszerzania wiedzy program podzielony jest na poziomy (na przykładzie „Abc…Program wychowania przedszkolnego XXI wieku”).

Adresaci programu:

 dzieci w wieku przedszkolnym 4 – 6 lat,

 rodzice i opiekunowie,

 kadra pedagogiczna przedszkoli.

Koordynator:

 Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów KLANZA Oddział Białostocki

Współpartnerzy:

 WRD i WP KWP w Białymstoku

 Kuratorium Oświaty w Białymstoku

 Uniwersytet w Białymstoku

 Urząd Miejski w Białymstoku

 Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej

Bloki tematyczne skierowane do dzieci:

1. Bezpieczny – niebezpieczny

2. Mój przyjaciel w mundurze

3. Uczę się zasad ruchu drogowego

4. Obcy niebezpieczny

5. Zły dotyk (za zgodą rodziców)

Działania profilaktyczne realizowane są w formie zajęć edukacyjno – wychowawczych prowadzonych przez nauczyciela lub studenta.

Po zakończeniu realizacji programu “Bezpieczny przedszkolak” dziecko powinno:

 rozumieć konieczność przestrzegania podstawowych zasad warunkujących bezpieczeństwo;

 dostrzegać sytuacje zagrażające zdrowiu i bezpieczeństwu dzieci, przewidywać ich skutki  oraz właściwie na nie reagować;

 prezentować postawę zaufania wobec osoby policjanta.

Treści nt. „złego dotyku” powinny być realizowane przez nauczyciela przedszkolnego samodzielnie w momencie indywidualnie wybranym dla danej grupy dzieci (nie chodzi tu o konkretną grupę wiekową, ale o stopień dojrzałości i otwartości dzieci na dany temat). W powyższych zajęciach należy poruszyć następujące kwestie:

 o czym wstydzimy się rozmawiać?;

 jak lubię być dotykany?;

 jakiego dotykania dzieci nie lubią? – dotyk niemiły, bolesny, krępujący;

 trzy rodzaje dotyku – dobry, zły i potajemny;

 czym są intymne części ciała?;

 czy można odmawiać dorosłym?;

 dobre i złe sekrety.

Powyższe treści trudno jest ująć w jakiekolwiek ramy, czy schematy realizacji, gdyż sposób ich zaprezentowania w dużej mierze zależy od reakcji danej grupy dzieci na ten temat, stopnia ich otwartości w kontakcie z nauczycielem, czy też predyspozycji samego nauczyciela – jego umiejętności przeprowadzania tzw. trudnych rozmów, poczucia skrępowania danym tematem oraz rodzaju kontaktu ze swoimi wychowankami – uczniami.

Treści dot. edukacji rodziców obejmują:

 zapoznanie z zasadami odpowiedzialności osób dorosłych za bezpieczeństwo i zachowanie dzieci będących pod ich opieką;

 omówienie  przyczyn najczęściej występujących wypadków i zdarzeń z udziałem dzieci oraz sposobów ich unikania,

Treści dot. edukacji nauczycieli obejmują:

 przypomnienie podstawowych zasad BHP;

 zapoznanie z aspektami prawnymi dot. odpowiedzialności nauczyciela za bezpieczeństwo dzieci na terenie przedszkola;

 instruktaż pierwszej pomocy przedmedycznej;

 zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa w trakcie wycieczek poza teren przedszkola;

 zapoznanie z podstawowymi symptomami zespołu dziecka krzywdzonego (w tym przemocą seksualną) i sposobami interwencji w w/w kwestii,

 zapoznanie z algorytmem postępowania nauczyciela w sytuacji podejrzenia przemocy wobec dziecka.

Warsztaty przygotowujące do realizacji programu „Bezpieczny Przedszkolak” skierowane są do nauczycieli wychowania przedszkolnego, którzy w dalszym etapie będą samodzielnie realizowali programu na terenie własnych placówek. Obejmują one łącznie 23 godziny dydaktyczne i podzielone są na dwie części.

W czasie warsztatów I stopnia uczestnik poznaje główne założenia programu, zasady jego realizacji oraz zakres merytoryczny programu – 5 bloków tematycznych. Uczestnik otrzymuje scenariusze zajęć obowiązkowych, wprowadzających każdy blok tematyczny oraz zestaw narzędzi do ewaluacji realizacji programu we własnej placówce (ankiety, formularze, sprawozdania).

W czasie szkolenia II stopnia uczestnik poznaje pomysły na utrwalenie treści zawartych w blokach tematycznych, stanowiących zakres merytoryczny programu. Uczestnik otrzymuje opisy metod do prowadzenia zajęć utrwalających poszczególne bloki tematyczne, materiały do powielenia na potrzeby zajęć (rysunki z bezpiecznymi i niebezpiecznymi sytuacjami, śpiewanki – rymowanki, znaki drogowe), planszę do gry „W drodze do przedszkola”, opisy tańców integracyjnych oraz zabawa muzycznych wykorzystywanych na warsztacie.

Ukończenie szkolenia II stopnia uprawnia uczestników do ubiegania się o Certyfikat Realizatora Programu

Realizatorem programu może być każdy nauczyciel przedszkola, który ukończy warsztaty I stopnia.

Realizacja programu polega na przeprowadzeniu 16 godz  dydaktycznych z dziećmi w jednej grupie przedszkolnej:

 4 zajęcia tematyczne (na bazie obowiązkowych scenariuszy zajęć)

 12 zajęć utrwalających  (po 3 do każdego bloku)

Dodatkowo realizator powinien przeprowadzić:

 minimum jedno spotkanie z rodzicami w zakresie tematów programu

 minimum jedno szkolenie rady pedagogicznej własnej placówki dotyczącej programu.

Osoby do kontaktu w sprawie programu Bezpieczny Przedszkolak:

Anna Tuszyńska, Katarzyna Kłubowicz – tel. 85/ 652 54 94